Türk Milli Takımı’nın Karadağ Zaferi: Stratejiler ve Analizler

MONTELLA DOĞRUYU BULUNCA – ZEKİ UZUNDURUKAN

Türk Milli Takımı’nın Karadağ karşısında santrforsuz oynaması, benim için kabul edilemez bir durumdu. Maç öncesi A Spor’daki yayınımda da bu konuyu detaylı bir şekilde ele aldık. Kadroda golcü yok mu? Hayır, var! Ancak Montella’nın bu inadı, santrforsuz sahaya çıkmakta ısrar etmesinde kendini gösteriyor. Brezilya ve İspanya gibi takımlara karşı santrforsuz oynamayı anlarım; fakat rakibimiz Karadağ, savunma yapan ve fiziksel olarak güçlü, sadece geride kapanan bir ekip. Üstelik grup aşamasında iki maçı da kaybetmiş bir takım. Türkiye ile Karadağ arasında kalite açısından büyük bir fark varken, sen sahaya golcüsüz çıkarsan, rakibi cesaretlendirmiş olursun. Bu durumda gol bulmak da oldukça zor hale gelir!

Maça büyük bir baskı ile başladık ve ardı ardına pozisyonlar yakaladık. Ancak sonrasında Karadağ, tamamen geriye yaslanarak defansif bir oyun sergilemeye başladı. Böyle bir takıma karşı ilk yarıda iki net pozisyon verdik. Kanatları etkili bir şekilde kullanamadık. Kullanmış olsak bile, ceza sahasında maalesef bir golcümüz yoktu! Barış Alper neden en önde oynuyor? Onun mevkisi belli. Semih Kılıçsoy veya Bertuğ gibi oyuncular neden sahada yok? Eğer önümüzde bir santrforumuz olsaydı, Karadağ savunması tedirgin olur ve hata yapma olasılıkları artardı. İlk yarıda 12 gol girişiminden istediğimiz sonucu alamadık.

Nihayet Montella’nın bu inadı kırıldı ve ikinci yarıya Bertuğ Yıldırım ile başladık. Rakibin üzerine daha fazla oyuncu ile gitmeye başladık ve etkili şutlarla Karadağ kalesini zorlamaya başladık! Bu vuruşlardan birinde Orkun’un şutu direkten döndü. Sonrasında Montella’dan İrfan Can ve Zeki Çelik hamleleri geldi. Karadağ, ikinci yarıda yine net pozisyonlar yakaladı. Ancak kalemizde ‘Süpermen’ Uğurcan Çakır vardı; hem çok iyi savunma yaptılar hem de hızlı kontrataklar geliştirdiler. Beklediğimiz gol bir türlü gelmeyince Kenan Yıldız’ı da oyuna dahil ettik.

İşte o Kenan, topla buluşur buluşmaz vurdu, top yine direkten döndü, fakat dönen topu İrfan Can ağlara gönderdi. Nihayet golümüz geldi! Karadağ duvarını sonunda delmeyi başardık. Samsun Yeni 19 Mayıs Stadı’nın tribünleri ise büyük bir coşkuyla inledi.

Başından beri vurguluyorduk; böyle takımlara karşı santrforsuz sahaya çıkılmaz! Montella, hatasını anladı ve ikinci yarıda golcülerimizi sahaya sürdü. Sonuç olarak maçı kazanmayı başardık. Zor bir mücadele oldu ama sonuç mükemmel! Liderliğimiz devam ediyor! Teşekkürler çocuklar! Durmak yok; yola devam!

GÜRCAN BİLGİÇ – DUVARI DELDİK

Maçın ilk saniyelerinden itibaren “ne zaman gol olacak?” diye merakla beklemeye başladık. İlk yarı bittiğinde ise sadece “Duvarı bir türlü deleceğiz ama nasıl?” düşüncesiyle sahaya baktık. 2002’den sonra en yetenekli jenerasyonu yakaladık. Çok önemli takımlarda yer alan, ortalamanın çok üstünde bir ön hattımız var. Top kimin ayağına gelse, “bir şey yapacak” beklentisi içindeyiz. Bu kadar özel oyunculara sahip olmak, onlara kızmamızı bile zorlaştırıyor; çünkü bir sonraki pozisyonda öfkemizi sevinç çığlığına dönüştürebilirler.

Karadağ’ın defansif bir oyun planı uygulaması sürpriz değil. Montella’nın bunu bildiği halde Barış Alper’e “santrafor suikastı” yapması anlaşılır gibi değil. Elbette, çocuk ne derse yapmaya çalışıyor ama daha önce denedin ve sonuç alamadın; yine neden aynı hataya düşüyorsun? Montella’nın ikinci bir sorunu ise İtalyan hakem üzerindeki tutumu. Karadağlı oyuncular kendilerini yere attıkça, hakem faul çaldı. İtalyan hoca, takımına karşı bu şekilde takdir hakkını kullandı. Bu kadar kötü bir İtalyan hakemi daha önce hiç görmedim.

Değişiklikler oldu, ancak çıkan oyunculara kötü demek mümkün değil. Girenler ise tabelaya isimlerini yazdırmayı başardılar. Tek taraflı ve ısrarlı bir mücadelede, defans kalabalığının içinde terler akıtıldı. Orkun ve Hakan Çalhanoğlu’nun şut opsiyonları daima vardı. Arda ise artık milli takımın “takım komutanları” arasında yer alıyor ve “10 numara” efsanesini geri getirmeye başladı. İzlanda ve Galler, berabere kaldılar; ikişer puan kaybettiler. Biz yedi yaptık, İzlanda için “beraberlik iyi bir skor” diyebiliriz. Galler ile sahamızda oynayacağız. Yolunuz açık olsun çocuklar.

MUSTAFA ÇULCU – ZOR OLDU AMA GÜZEL OLDU

Türk futbolunu ve futbolcusunu iyi tanıyan Robert Prosinecki, bütün planlarını savunma, kontratak ve duran toplarla gol bulma üzerine kurgulamış. Sahaya sürdüğü oyuncu profili de bu anlayışa oldukça uygun. İlk yarıda topa sahip olan taraf bizdik ancak rakibi açmakta ve pozisyon üretmekte ciddi zorluklar yaşadık.

Başlangıç 11 ile değil, ama yapacağımız hamlelerle oyunu çözeceğimiz düşüncesiyle ikinci yarıya Barış’ın yerine Bertuğ ile başladık. Kısa forvet hattımızda ısrarla kanat ortalarıyla gol aramak, yanlıştı. Uzaktan şut ve merkezden hücum ile topu yere indirip ikiye birlerle savunmayı açmak için İrfan Can ve Kenan Yıldız hamlesi daha erken gelmeliydi. 62. dakikada İrfan, 69. dakikada ise Kenan hamleleri geldi ve sadece 30 saniye sonra beklediğimiz gol geldi.

Hücumda etkili olduğumuz anlarda rakip kontratak ile zaman zaman tehlikeli oldu. Gol sonrası rakip savunma açılmak zorunda kaldığında, daha akılcı, kontrollü ve sakin olmamız gerekti. Ancak maalesef telaş içinde hareket ettik! Rahat kombinasyonlar oluşturup farkı artırabilirdik ama olmadı. Zor bir maçtı ama tek gol ile üç puanı aldık.

Hakem Daniele Chiffi, 40 yaşında ve bu sezon İtalya Serie A’da yalnızca bir maç, Avrupa’da ise bu maç ile birlikte toplamda 3 maç yönetti. Asla üst düzey değil, orta sınıf bir FIFA hakemi. Maçta son dakika hariç hakemi zora sokacak pozisyon olmadı. Öyle ki ilk 20 dakikada sadece 2 faul oldu, ancak sonrasında fauller çoğaldı ve maç sonunda 29 faul vardı. Maçta ilk sarı kart 65. dakikada çıktı. Her iki taraf oyuncuları oyuna ve birbirlerine karşı saygılıydı. Ancak 90+1’de önce faulü Bertuğ yaptı ve hakemin faul kararı doğruydu; ancak beden dili çok acemi ve yanlıştı. Oyuncular bir anda gerildi ve Orkun’a sarı kart çıktı.