Fenerbahçe’nin Twente ile Beraberliği: Teknik Analiz ve Oyuncu Performansları

EMRE BOL – DOĞRULAR

Fenerbahçe’nin sahaya sürdüğü kadro, benim de teknik direktör olsam ligde tercih edeceğim bir yapıdaydı. Ancak, bu kadar geride bekleyen ve sadece savunmaya odaklanan bir oyuncu grubunun verimliliği konusunda ciddi şüphelerim var. Mourinho’nun, lütfen takımını bir savunma takımı olarak düşünmemesi gerekiyor. Amrabat, gerçekten farklı bir oyuncu… İsmail ve Fred’den ayıran en önemli özellik, “ince işçilik” yapabilme yeteneği. Koşuyor, baskı yapıyor, rakip peşinde koşuyor, tüm bunların yanı sıra harika paslar atabiliyor.

Ancak bu takımın fazla savunma yapabilme kapasitesi yok. Hücum gücü bu denli yüksek bir takım, sadece bekleyerek oyun oynamamalı. Zaten, böyle bir oyun sergileyemiyorlar da… Alternatifsiz Mert Müldür ve sürekli savunma yapması beklenen 10 numara Szymanski, dün geceki maçta oldukça etkisizdi. Mert’i bir kenara bırakacak olursak, Szymanski’nin bu kadar savunma yapması, esas görevi olan hücum işlevini yerine getirememesine neden oluyor. Bu durum İrfan Can için de geçerli… Bazı oyuncular yalnızca savunma yapabilirken, bazıları da hücuma katkı sağlamalı. Mourinho’nun maçın gidişatına göre bu ayrımı yapabilmesi hayati öneme sahip.

Livakoviç’e gelecek olursak, belki de dün akşam gerçek Fenerbahçeli olarak sahada yer aldı. Son maçlarda o kadar etkileyici bir performans sergiliyor ki, gerçekten dünya çapında bir kaleci gibi görünüyor! Eğer takımda kalması sağlanabilirse, Rüştü Reçber-Volkan Demirel efekti yaratabilecek bir kapasiteye sahip. Hollanda’daki Twente deplasmanında alınan puan, Fenerbahçe’yi gruplardan çıkaracak kritik bir puan olacak. Bir köy takımına değil, köklü bir ekibe puan verdik! Bundan sonra Kadıköy’de alınacak 6 puan, Fenerbahçe’yi UEFA Avrupa Ligi’nde bir üst tura taşıyacak. Çoğu bitti, azı kaldı.

GÜRCAN BİLGİÇ – SADECE BİR PUAN

Neresinden tutsan, elinde kalacak bir maç izledik. Mourinho’nun Fenerbahçe’sini sahadan silen Twente takımı, her alanda üstünlük sağladı; hem taktik olarak hem de fiziksel açıdan. Baskıyı kurdular ve sahada hiç boşluk bırakmadılar. Nefes aldırmadan topun ve pozisyonların peşinde büyük bir pres uyguladılar…

Oyuncu kalitesi açısından rakibin çok üzerinde olmalarına rağmen, bu direnç ile farklılıklarını ortaya koyamadı Fenerbahçe. Neredeyse etkili bir plan yoktu. Szymanski’nin temposu oldukça iyiydi ama son kararı verecek olan Fred, sahada etkisiz kaldı. On bir belli olduğunda Tadic’in solda, İrfan Can’ın sağda oynaması durumunda daha akıllı ve etkili hücum organizasyonları beklemekteydim. Çünkü tüm taşlar yerine oturmuştu. Ancak Hollandalılar, Fenerbahçe’yi kendi alanlarına hapsetmeyi başardılar. Oyun, kendi “kaosunda” boğulup gitti. Twente’nin golü, bir anlık gafletle geldi. Eğer oyuncu kafa vuruşunu istediği gibi yapabilseydi, gol de olmayabilirdi. Yine de, skoru tekte tutan isim Livakoviç’ti. Takımın gerilen maçın içinde kalmasını sağladı. “Atan-tutan” şifresinde yerini almıştı.

En-Nesyri rakip kaleden bu kadar uzak oynarken, “oyun kurucu” olması gerekiyordu. Ancak bu pozisyonda ne yazık ki yeterince etkili olamadı. Sırtı döndüğünde, stoperle olan mücadelesinde gelişim göstermesi şart. Maçın hakemi Türkiye’de olsa Kadıköy’e gelemezdi, durumu o kadar açıktı… Mourinho’nun takımını yenmek için ekstra bir hırsla sahada mücadele eden Twente’nin gelecek hafta oynayacağı maça dikkat. Amrabat ortaklığındaki Fenerbahçe savunmasını tebrik ediyorum. Sonuç olarak, kaybedilmemesi gereken bir maçtı ve kaybedilmedi…

REHA KAPSAL – TEK DÜŞÜNCE

Fenerbahçe’nin Avrupa’daki mesaisinde tanıdık bir rakiple karşılaştık. Maç öncesi beklentileri bir kenara bırakıp, geçmiş sezonlardaki maç sonuçlarını hatırlamakta fayda var: Twente-Fenerbahçe: 0:1, Fenerbahçe-Twente: 5:1. Sarı-lacivertliler, maça derin bir savunma anlayışıyla başlayarak rakibe topu bıraktılar ve rakip, ön alan baskısı ile uzun top atarak çıkmaya çalıştı.

Bu durum zaman zaman işe yarayabilir, ancak önce bir pas şablonu olmalı ve bunu denemelisiniz. Eğer sonuna kadar baskı kurmayı başarırsanız, En-Nesyri’ye topu atarak ikinci topları alıp rakip alana yerleşebilirsiniz. Fenerbahçe, kendi yarı alanında oynayıp hızlı geçiş hücumu yapmayı hedefliyorsa, sahada bulunan üç forvet ile bunu başaramaz. Çünkü hiçbiri atletik özelliklere sahip değil.

Amrabat’ın her pozisyonda neden iki stoperin arasına atmaya çalıştığını anlayamadım. Baskı olur, sayısal eşitlik sağlanır, bu tamam ama 3’e 1 durumunda bunu yapmak pek doğru değil. Szymanski’nin bu takımda oynaması için üç oyuncudan birinin bile yeterli olmadığını düşünüyorum. Sağ bekte Mert Müldür, sol bekte Osterwolde ile bu ligde ilerlemek pek mümkün görünmüyor… İkinci yarıda rakip sahada ve kaleye yakın oynanan oyun, sarı-lacivertli oyuncuların özelliklerine uygun bir şekilde gelişti ve neticede gol de geldi.

Mourinho’nun Fenerbahçe’yi fantastik bir hücum takımı olarak oluşturmasını ve oynamasını beklemek oldukça zor. Zaten böyle bir derdi de yok; herkesin bunu kabullenmesi gerekiyor. Onun tek düşüncesi, kazanmak odaklı bir takım yaratmak ve oyunu erteleyerek maçı kazanmak.