Trabzonspor taraftarı, sahada cesur ve hücum odaklı bir oyun sergileyen bir takım bekliyor. Bu beklenti oldukça haklı; zira bu kadar çok transfer yapıldıysa ve ortaya koyulan futbol tatmin etmiyorsa, burada teknik direktörle ilgili bir problem olabilir. Örneğin, Trabzonspor neden çift ön libero ile oynamayı tercih ediyor? Orta sahada neden 3 defansif orta saha oyuncusu var? Bu soruların yanıtları, takımın genel oyun anlayışını sorgulamamıza neden oluyor.
İlk maçı kaybettikten sonra, turu geçmek için mutlak suretle gol atmamız gerekiyordu. Ancak bu oyun anlayışı ve dizilişle Trabzonspor nasıl gol atabilirdi Abdullah hocam? İlk yarıda sadece Draguş’un kaleye gönderdiği isabetsiz bir şut dışında, sahada etkili bir futbol izleyemedik. Tam 45 dakikada Rapid Wien kalesine tek bir isabetli şut atamadık!
Gol beklentisi 0,01 olan bir takımın, hücum yapmayı düşünmesi bile mümkün değil. İlk 45 dakikada rakip ceza sahasında yalnızca 4 kez topla buluşabilen bir Trabzonspor izledik. Her maçta takımın tarihine damga vuran Uğurcan Çakır, bu yarıda 3 kritik kurtarış yaptı. Ozan Tufan ise adeta futbolu unutmuş gibiydi.
Abdullah hoca, 60. dakikada Ozan’ı kenara alarak Nwakaeme’yi oyuna dahil etti. Ardından Enis Destan da sahadaydı. Bu değişikliklerle birlikte takım biraz hareketlendi ve rakip kalede etkili anlar yaşadık. Fakat golü yedikten sonra bir de 10 kişi kalınca turu kaybettik. Trabzonspor’un ileriye dönük bir kıpırtı veya umut ışığı göremedik maalesef.
Kaptan Uğurcan Çakır dışında, sahada yüreğini ortaya koyan başka bir futbolcu bulmak gerçekten zor. İkinci golde biz 4 kişi, rakip ise sadece 1 kişi vardı; ama o 4 oyuncumuz bir Rapid Wien oyuncusunu dahi engelleyemedi. Üzücü olan, iki maçta da hiçbir şey oynamadan Rapid Wien’e elenmiş olmamızdır.
Bütün bu yaşananlardan şu sonuç çıkarılabilir: Trabzonspor 10 transferi boşuna yapmış! Umarım yanılırım. Abdullah hoca, acilen kendini yenilemeli ve alışılmış ezberlerinin dışına çıkmalıdır. Eğer hedef futbol oynamak değilse, 10 değil 100 transfer yapsanız da sonuç değişmez. Belki de bu 10 transfer yerine bir golcü ve bir 10 numara alınsaydı, takım daha iyi bir performans sergileyebilirdi. Yazık, gerçekten çok yazık oldu! Trabzonspor’a Konferans Ligi’nde başarılar dilerim!
REHA KAPSAL – FARKLI SONUÇLAR
Trabzonspor’un, kendi evinde mağlup olduğu Rapid Wien karşısında asıl hedef gol atmak ve turu geçmek olmalıydı. Bordo-mavililerin sahaya sürdüğü 11, ilk maçtaki kadronun çok da farklı değildi. Maalesef orta sahada etkisiz kalan, üretkenlikten uzak bir oyun sergileyen ve bireysel oynayan forvetlerimizle, savunmada dağınık bir görüntü çizen bir takım izledik. Yine sahanın en iyisi Uğurcan Çakır’dı.
İlk yarıda 5 net gol pozisyonu kurtaran Uğurcan, bu kadar yükü daha ne kadar taşıyabilir? İşin ilginç yanı, iki maçta kaleciyle birlikte 8 defans oyuncusuyla oynuyoruz ama buna rağmen 10’dan fazla net pozisyon veriyoruz. Üstelik, iki maçta da rakip ceza sahasında tek bir topla buluşamadık. İlk yarıda bu kadar kötü oynayan bir takıma müdahalede bulunulmaması ve oyuncu değişikliği yapılmaması, gerçekten akıl almaz bir durum.
Abdullah Avcı, oynanan oyundan nasıl memnun kalabiliyor? Takım gol pozisyonu üretemezken, rakip çok net goller kaçırıyor. Ozan Tufan’ın santrfor arkasında Draguş’la oynadığı anlar bile pes ettiriyor. Bu kadro bu şekilde oynayamaz; bu gerçekten yazık.
Yapılan tercihler baştan sona yanlıştı ve oyuncu değişiklikleri de yetersiz kaldı. Avcı, daha cesur olmalı ve korkmamalı. Sahanın genel durumu, oyuncuların vücut dillerinden bile bunu anlamak mümkün. Bir takım elbette iki maçta rakiplerine yenilebilir; bunlar futbolun doğasında var. Ama bu durumu hak edecek bir oyun oynamalı ve sıradan bir rakibe karşı ezilmemeliyiz. Aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar beklemek, futbolun mantığına aykırıdır.
Galatasaray
Fenerbahçe
Trabzonspor
Beşiktaş
